شما باید توجه ویژه ای به این نکته داشته باشید. چون شما نمی توانید بدون دانستن این ملاحظات موفق شوید .هیچ سیستمی وجود ندارد که به تنهایی چربی شکم را از بین ببرد. بنابراین همراه با کاهش وزن وجود یک رژیم غذایی برای از بین بردن چربی شکم مفید خواهد بود. به طور کلی منطق بر اساس اجتناب از مصرف انرژی بالا (کربوهیدرات)، سوختن کالری بسیار زیاد و مصرف کالری کم است. چنین برنامه ای به شما اجازه می دهد با کاهش وزن در طول زمان چربی شکم خود را نیز از دست بدهید. با برنامه زیر کالری کم تری مصرف می کنید و کالری بیشتری می سوزانید و به این ترتیب نیازهای کالری که به این نحو تکمیل نشده اند با سوختن چربی مواجه می شوند و در نتیجه وزن کم می کنید. به طورطبیعی، چربی شکم شروع به سوختن خواهدکرد.
غذاهای ما معمولا کربوهیدرات است، که باعث افزایش چربی می شود. استفاده از قند ساده همیشه باعث چربی می شود. به همین دلیل از مصرف نان، آرد، غذاهای شیرین که حاوی مقدار زیادی کربوهیدرات هستند باید اجتناب شود.
برای داشتن یک شکم صاف، شما باید کربوهیدرات را به حداقل و پروتئین را به حداکثر برسانید. بنابراین باید مقدار زیادی مواد غذایی حاوی پروتئین مصرف کنید. پروتئین به چربی تبدیل نمی شود. غذاهای غنی از پروتئین:
شکر تصفیه شده بزرگ ترین علت افزایش وزن است. علاوه بر این، قند باعث تغذیه سلول های سرطانی می شود. بدون ترک قند نمی توانید شکمی صاف داشته باشید. باید از مصرف غذاهای شیرین، چای شیرین، بیستکوییت، آبمیوه ها، نوشیدنی های گازدار، کولا، باقلوا اجتناب کنید. اگر نمی توانید تحمل کنید، می توانید آنرا ۱-۲ بار در ماه مصرف کنید. قند را ازمیوه ها، انگورها و انگورهای طبیعی دریافت کنید. چون که شکر یک منبع عظیم کالری است و بدون ترک آن چربی ها از بین نمی روند.
وقتی غذاهای حاوی فیبر مصرف می کنید، دیرتر گرسنه خواهید شد و این به عنوان چربی به شما نمی رسد و می توانید نتایج مورد نظر را سریع تر بدست آورید. نتایج تحقیقات نشان می دهدکسانی که غذاهای حاوی فیبر مصرف می کنند، سریع تر وزن کم می کنند. اگر اینکار را با مکمل های دیگر انجام دهید، اثر بسیار بیشتری خواهد داشت. به عنوان مثال، زمانی که شما مقدار زیادی آب بنوشید، اثرات بیشتری خواهید دید.
مواد غذایی حاوی فیبر: جو، سبوس، قارچ، لوبیا، اسفناج، کرفس، کلم بروکلی، نارنگی.
تنها با ورزش، قطعا راه حلی برای این مشکل پیدا نخواهید کرد. ورزش به شما کمک می کند با سوزاندن کالری بیشتر چربی های ذخیره شده در بدن را بسوزانید. این هم چنین به شما اجازه می دهد کاهش وزن سالم داشته باشید. ورزش با متابولیسم جریان خون را تسریع می کند و بنابراین در بسیاری از موارد کمک می کند.
قهوه بدون قند، سوختن چربی بدن را افزایش میدهد و به شما امکان می دهد تا نتیجه سریع تری بگیرید. براساس تحقیقات، ۱ قهوه بدون قند در رو زباعث ۴ برابرشدن افزایش چربی سوزی می شود.
عمل دیسک کمر
روش لیزر در فیزیوتراپی به‌طور خاص برای بیماران مبتلابه مشکلات دیسک کمر همراه با علائم زیر طراحی‌شده است:
هدف انجام این روش درمانی چیست؟
ليزر درماني روش جديدي است که به‌منظور کاهش درد و بازگشتن مجدد شما به حرکت و فعالیت‌های روزمره انجام میشود. شما و پزشکتان ممکن است لیزردرمانی را در نظر بگیرید، اگر:
مزایای استفاده از جراحی لیزر ستون فقرات
همه افراد مبتلا به دیابت ممکن است زخم پا را تجربه کنند. اما مراقب صحیح از زخم پا می تواند سبب بهبود زخم و پیشگیری دوباره از تشکیل زخم شود.
نحوه درمان زخم پای دیابتی، بسته به علت و شدت آن می تواند متفاوت باشد. لازم است بدانید که به هنگام مشاهده زخم در پای خود و یا مشاهده علائم اولیه از زخم، باید فورا به پزشک معالج مراجعه کنید. زیرا با مراجعه دیر هنگام به پزشک، زخم های آلوده و زخم های عمیق در پای دیابتی می تواند منجر به قطع عضو شود.
زخم شدن پا در افراد دیابتی می تواند علائم متفاوتی داشته باشد، از اصلی ترین علائم اولیه زخم پا در افراد دیابتی می توان به درناژ یا زهکشی اشاره کرد. زهکشی با نشت در پای شما می تواند جوراب یا کفش های شما را آلوده کند. تورم غیرمعمول، قرمزی، تحریک و بوی نامطبوع از پا می تواند از دیگر علائم اولیه زخم شدن پا در افراد دیابتی باشد.
از دیگر نشانه و علائم قابل ملاحظه ای که می توان به آن اشاره کرد ایجاد اسکار ( بافت سیاه ) در اطراف زخم پا است. علل ایجاد اسکار به خاطر عدم وجود جریان خون کافی در اطراف ناحیه زخم شده می باشد. گانگرین ( سیاه مردگی یا بافت مردگی ) جزئی یا کامل، که در پی عفونت رخ می دهد، می تواند در اطراف زخم پای افراد دیابتی رخ دهد. در چنین حالاتی فرد ممکن است دچار بی حسی در ناحیه زخم شده، شود.
بهتر است بدانید که این نشانه ها و علائم برای زخم پا، همیشه آشکار نیستند. حتی ممکن است گاهی اوقات تا زمان عفونت زخم، هیچ علائمی را مشاهده نکنید. اگر که متوجه هر گونه تغییر رنگی در قسمتی از پوست پای خود شوید، به ویژه سیاه شدن بخشی از بافت پا، و یا احساس درد در منطقه ای از پای خود که تغییر رنگ داده است داشته باشید، لازم است فورا به پزشک معالج خود مراجعه کنید.
زخم بستر یا زخم فشاری در پی فشار طولانی مدت به پوست ایجاد می شود. این فشار از یک طرف از سمت بستر و از طرف دیگر از سمت برجستگی استخوان زیرین پوست وارد می شود. زخم بستر اغلب در مناطقی از بدن که پوست قسمت های استخوانی را پوشش داده ایجاد می شود، مانند پاشنه پا، مچ پا، مفصل ران و باسن.
افرادی که دارای وضعیت خاص پزشکی هستند و توانایی تغییر موقعیت بدنی خود را ندارند و یا کسانی که بیشتر وقت خود را در طول روز بر روی یک تخت یا صندلی صرف می کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به زخم فشاری هستند.
زخم های فشاری در مدت زمان کم می توانند به سرعت پیشرفت کنند. اگر زخم بستر در مراحل اولیه توسط متخصص زخم تشخیص داده شود به راحتی قابل درمان است، اما برخی از زخم ها به دلیل تاخیر در مراجعه به متخصص زخم بستر، تا مرحله 4 پیشرفت کرده و ممکن است هرگز به طور کامل التیام نیافته و یا مدت زمان زیادی برای درمان نیاز داشته باشد.
مدت زمان درمان زخم بستر و نحوه درمان زخم بستر با توجه به موقعیت مکانی، شدت و مدت زمانی که ایجاد شده است، توسط کارشناس زخم تعیین می شود.
علائم و نشانه های زیر می تواند هشداری برای ایجاد زخم بستر باشد:
زخم بستر نسبت به عمق، شدت و دیگر ویژگی ها به مراحل مختلف از نظر شدت زخم تقسیم می شود. شدت و درجه آسیب پوست می تواند از پوست قرمز تا آسیب عمیق عضلات و استخوان درجه بندی شود.
اگر متوجه هر یک علائم و نشانه های فوق در بیمار خود شوید باید موقعیت بدنی وی را تغییر دهید تا فشار بر روی آن منطقه از بدن کاهش یابد. اگر علائم زخم از 24 تا 48 ساعت از بین نرود لازم است با دکتر زخم بستر م کنید.
اگر علائمی مانند عفونت، تب، درد، افزایش تورم و قرمزی پوست، افزایش دما در آن منطقه از پوست را مشاهده کردید، باید از خدمات فوری کلینیک درمان زخم استفاده کنید.
یک پاپزشک باید در وهله اول بتواند تشخیص درستی را در بیماری های پا ارائه دهد. در واقع زمانی که شما به یک پاپزشک مراجعه می کنید و در مورد مسائل و مشکلاتی که در پای شما ایجاد شده است با پزشک مربوطه گفت و گو می کنید باید معاینه های لازم در این خصوص از طرف پاپزشک انجام شود تا او بتواند در درمان نوع ضایعه ایجاد شده در پای شما کمک کند.
این پزشک می تواند در مورد نحوه استفاده از بهترین نوع کفش به شما مشاوره دهد. علاوه بر این با بررسی و ارزیابی مشکلات شما تجویز های لازم برای درمان را انجام دهد. در صورتی می توانید به اهمیت پاپزشکی پی ببرید که برای درمان مشکلات مربوط به پای خود به یک متخصص پاپزشک مراجعه کنید.
در واقع این افراد می دانند که از چه شیوه ای برای از بین بردن درد در نواحی مختلف پای شما استفاده کنند. در برخی از مواقع مشکلات پا می تواند حادتر باشد و به ایجاد قارچ های پوستی و یا زگیل های پا بیانجامد.
از آنجایی که مشکلات قارچی بر روی پوست به سرعت شیوع پیدا می کند باید برای حل این مسئله به متخصص پاپزشک مراجعه کنید. برای اینکه بتوانید به اهمیت پاپزشکی پی ببرید، این امر ضروری است که از نزدیک با یک متخصص پاپزشک ملاقات داشته باشید. این امر می تواند به شما در فهمیدن اهمیت پاپزشکی کمک کند.
متخصصین پاپزشکی افرادی هستند که در این زمینه تحصیلات آکادمیک دارند و می توانند در کمترین زمان ممکن مشکلات مربوط به پا را در افراد حل کنند. هر نوع مشکلی که در پای شما ایجاد می شود باید تحت نظر یک متخصص پاپزشک برسی شود و مورد معاینه قرار گیرد.
اهمیت پاپزشکی از این نظر است که افراد می توانند به صورت تخصصی مشکلات خود را در این زمینه حل کنند بدون اینکه نیاز باشد برای معاینه به پزشک عمومی مراجعه کنند. این فرد باید در زمینه های مختلف دارای اطلاعات کافی باشد و با نگاهی ساده متوجه نوع مشکل موجود در پا شود.
این افراد در زمینه های پزشکی ورزشی، پیاده روی کودکان، مراقبت های مربوط به افراد دیابتی، انجام جراحی های مربوط به پا، و مراقبت های زخم پا دارای اطلاعات کافی هستند و می توانند اهمیت پاپزشکی را برای شما بیش از پیش آشکار کنند.
زمانی که شما در پاهای خود مشکلاتی نظیر، زخم ، عفونت، درد، انواع قارچ های پوستی ، مشکلات مربوط به جراحی پا، پارگی تاندون پا، شکستگی، زگیل، میخچه و بیماری هایی از این قبیل مشاهده کردید باید در اسرع وقت به متخصص پاپزشک مراجعه کنید تا او در این زمینه بتواند درمان های موثری را برای شما انجام دهد.
اهمیت پاپزشکی از این لحاظ می تواند برای افراد موثر واقع شود. در واقع در پاپزشکی درمان هایی متناسب با نوع عارضه ایجاد شده در پاها توسط متخصص پاپزشک داده می شود تا او بتواند به شما کمک کند تا سریع تر مشکل خود را برطرف کنید.
برای اینکه بتوانید به اهمیت پاپزشکی پی ببرید باید در ابتدا راجع به این رشته اطلاعات کاملی را به دست بیاورید. از این طریق می توانید متوجه اهمیت پاپزشکی در علم پزشکی شوید و برای درمان های مربوط به پا به متخصصان این رشته مراجعه کنید.
در واقع افرادی که متخصص پاپزشکی هستند باید در زمینه بالینی و درمان های مناسب برای هر بیماری که در پاها ایجاد می شود دارای مهارت های بالایی باشند. همچنین انواع جراحی های پا نیز می تواند توسط جراحان پاپزشکی انجام شود.
مشکلات مربوط به مچ پا در بیماران می تواند یکی از معضلاتی باشد که حرکت را برای این افراد با درد همراه می کند. اهمیت پاپزشکی از این نظر است که درمان هایی متناسب با هر ضایعه را در کمترین زمان ممکن برای بیماران انجام می دهد.
از آنجایی که نوعی فیزیوتراپی پا نیز باید توسط متخصصین پاپزشکی برای این افراد انجام شود می توان گفت که مطالعاتی چند بعدی برای این منظور مورد نیاز است. به همین دلیل متخصصان پاپزشکی باید در همه زمینه های بالینی از معاینه بیمار گرفته تا انتخاب درمان مناسب برای آنها دارای تجربه و مهارت باشند.
لیزرها در زمینه های مختلف پزشکی استفاده می شود و مزایای منحصر به فردی به همراه دارند. لیزرها در درمان فتق دیسک کمر هم مفید و سودمند هستند. ایده استفاده از لیزر در درمان دیسک کمر در اوایل دهه 1980 بوجود آمد. پس از یک سری آزمایشی درون آزمایشگاهی در فوریه سال 1986 اولین پروتکل لیزر درمانی بر روی انسان انجام شد. FDA در سال 1991 لیزر درمانی را تأیید کرد. تا سال 2002 حدود 35هزار مورد لیزر درمانی دیسک کمر در سراسر جهان انجام شد و استفاده از لیزر برای درمان دیسک کمر امروزه گسترش یافته است.
کاهش فشار وارد شده بر روی اعصاب می تواند درد را تسکین داده و علائم فتق دیسک را از بین ببرد. برای این منظور می توان از لیزر استفاده نمود. دیسککتومی لیزری و لیزر درمانی یا PLDD روش هایی هستند که با استفاده از لیزر، فشار وارد شده بر روی دیسک را کاهش می دهند.
دیسککتومی لیزری روشی سرپایی است و نیازی به بیهوشی ندارد. برای انجام دیسککتومی لیزری ابتدا یک سوزن به داخل فضای دیسک فرستاده می شود. در طی این روش بجای برداشتن مواد داخلی دیسک، لیزر این مواد را می سوزاند. دیسککتومی لیزری حداقل تهاجمی و از لحاظ هزینه مقرون به صرفه است. از آنجایی که این روش بافت زیادی را درگیر نمی کند، زمان بهبود بسیار کوتاه تر از روش سنتی است. در حال حاضر دیسککتومی لیزری به طور گسترده ای در مراکز مختلف استفاده می شود.
با گذشت زمان افراد تمایل پیدا کردند که برای درمان کمر درد و دیسک کمر خود از روش های غیر تهاجمی یا حداقل تهاجمی استفاده کنند.
لیزر درمانی دیسک (PLDD) یکی از روش های جایگزین موثر برای درمان دردهای مزمن کمر و اندام تحتانی است، از جمله فتق دیسک کمر، تنگی ستون فقرات و سندرم شکست جراحی کمر که درد آن با درمان های محافظه کارانه غیر تهاجمی دیگر نمی تواند کاهش یابد.
PLDD با استفاده از سی تی اسکن و فلوسکوپیک به عنوان راهنما انجام شده و درمانی ایمن و مقرون به صرفه برای فتق دیسک های بین مهره ای به نظر می رسد. میزان استفاده از این روش به دلیل مزایای آن در حال افزایش است. لیزر درمانی حداقل تهاجمی است، می تواند در یک بستر سرپایی انجام شود، نیازی به هیچ نوع بیهوشی عمومی نیست، موجب هیچ عارضه جانبی یا بی ثباتی ستون فقرات نمی شود، زمان توانبخشی را کوتاه می کند، قابل تکرار است و در صورت نیاز مانع انجام جراحی باز نمی گردد.
در لیزر درمانی از طول موج های مختلف لیزر استفاده شده است، اما اطلاعاتی جامع راجع به اینکه کدام طول موج بیشترین تاثیر را می گذارد موجود نیست.
در مواردی که رباط طولی پشتی دچار پارگی شده که به صورت نشت اپیدورال با غلظت متوسط در گرافی مشخص می شود، لیزر درمانی توصیه نمی شود. این درمان ابتدا با علائم بالینی توصیه می شود اما موفقیت درمان به یافته های گرافی مرتبط است.
فورامینوتومی خلفی سرویکال با لیزر به همراه دیسککتومی با لیزر، یک گزینه جراحی کارآمد برای درمان فتق دیسک گردن است. دقت بالای سری لیزر باعث تسهیل جراحی فشردگی های پیچیده در فضای محدود جراحی می شود و ممکن است خطر خونریزی داخلی عمل و آسیب های عصبی را کاهش دهد.
جهت انتخاب بهترین روش درمانی برای بیمار، ویژگی های فردی و وضعیت منحصر به فرد وی در نظر گرفته می شود. لیزر درمانی می تواند در اکثر موارد دیسک کمر نتایج بسیار خوبی بر جای بگذارد، اما قبل از انجام این روش بیمار به طور کامل معاینه می شود.
از آنجا که لیزر درمانی دیسک کمر حداقل تهاجمی است و در بستر سرپایی انجام می شود، دوره ریکاوری بسیار کوتاه تر از روش های تهاجمی است. لیزر درمانی نیاز به بستری شدن نداشته و بیمار طی یک هفته تا 10 روز پس از انجام این روش می تواند به کار خود بازگردد.
لیز درمانی دیسک کمر به طور مستقیم و غیر مستقیم باعث کاهش هزینه می شود. لیزر درمانی با حذف نیاز به بیهوشی و بستری شدن هزینه های درمان را به طور مستقیم کاهش می دهد.
دوره ریکاوری طولانی می تواند مانع کسب درآمد فرد در یک بازه ی زمانی طولانی شود و به طور غیر مستقیم بر درآمد فرد تاثیر می گذارد. با استفاده از از لیزر درمانی و کاهش دوره بهبود درآمد از دست رفته سریع تر بازگشته و معمولا فرد قادر به انجام فعالیت های شغلی خود می شود.
همچنین هزینه ی درمان های دیگری که ممکن است برای رها شدن از شر کمر درد امتحان کنید را به طور کامل حذف می نماید. به نظر می رسد که با توجه به تمام این موارد، لیزر درمانی روشی کاملا مقرون به صرفه می باشد.
هزینه دقیق لیزر درمانی به شرایط فردی بیمار بستگی داشته و برای تعیین آن می توانید به مطب مراجعه نموده و یا با شماره تلفن 44426690-021 تماس بگیرید.
عفونت زخم می توانند از منابع متعددی ایجاد شود. به عنوان مثال خراشی که از افتادن در پیاده رو ایجاد شده می تواند باعث شود ذرات کوچک آسفالت یا دیگر عوامل آلوده به میکروب به پوست شما وارد شود. همچنین زخم بریدگی با یک ف کهنه می تواند برای جلوگیری از عفونت به مراقبت های پزشکی نیاز داشته باشد.
علاوه بر حوادث، عفونت های ناحیه جراحی در مقایسه با دیگر عفونت های بیمارستانی بسیار رایج و پرهزینه هستند. آمارها نشان می دهد که ۲ تا ۵ درصد از بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، دچار عفونت می شوند. عفونت هزینه های درمان را بالا برده و مدت بستری شدن در بیمارستان را تقریبا ده روز افزایش می دهد.
در اینجا چند علت و نشانه مربوط به زخم عفونی که باید به آن توجه داشت را بیان می نماییم.
در حالی که نواحی اطراف بریدگی در ابتدا غیر معمولی مشاهده می شود، اگر این ناحیه همچنان قرمز رنگ بماند یا وضعیت و ظاهر آن بدتر شود، می تواند نشانه ای از عفونی شدن زخم باشد. در صورتی که به نظر می رسد که نواحی قرمز اطراف زخم در حال گسترش هستند یا بافت قابل مشاهده است، شما می بایست از متخصص زخم کمک بگیرید. متخصص زخم شما را بررسی کرده و در صورت تایید عفونت درمان های مناسب را آغاز می نماید.
زخم می تواند باعث ایجاد درد شود، اما وقتی درد افزایش یافته و یا طولانی تر از آنچه باید ادامه می یابد، می تواند نشانه ای از ایجاد عفونت در زخم باشد. اگر درد مداوم داشتید یا شدت درد افزایش پیدا کرد، به متخصص زخم مراجعه نمایید.
زهکشی از زخم در طی دوره التهاب روند بهبود طبیعی است و این مقدار کم از زهکشی مشکلی ندارد. اما زهکشی سنگین، سبز رنگ و با بوی نامطبوع می تواند نشانه ای از عفونت باشد. ترشحات زرد و با مقدار کم بخش طبیعی از فرایند بهبود زخم است و بیانگر عفونت نیست.
اگر چه که علائم عفونت ممکن است در اطراف محور زخم قرار گیرند، این علائم همچنین می توانند منجر به بیماری های شوند که بر تمام بدن شما تاثیر می گذارد، مانند تب و تهوع.
شایع ترین نشانه های زخم عفونی عبارتند از درد، تورم، قرمزی، بوی بد و زهکشی چرکی. همچنین ممکن است دچار تب محلی شوید که در آن زخم بسیار گرمتر از پوست اطراف آن احساس می شود. تغییرات غیر طبیعی در رنگ و اندازه زخم، مانند رگه های قرمز نیز می تواند جزء علائم عفونت باشد.
اگر عفونت گسترش یابد، علائم شدیدتری مثل تب، درد های بدنی، احساس ناراحتی، حالت تهوع، اسهال یا قرمزی در مناطق دیگر پوست شروع می شود.
درمان به نوع عفونت بستگی دارد، بنابراین به محض اینکه شما متوجه علائم عفونت شدید، باید با متخصص زخم خود تماس بگیرید و یا به کلینیک زخم مراجعه نمایید. متخصص زخم شما ممکن است زخم را با محلول آنتی بیوتیک یا پماد پانسمان کند و سپس آنتی بیوتیک های خوراکی برای ادامه مبارزه با باکتری ها تجویز نماید. برای بازگشت به مسیر بهبود، ضروری است زخم های عفونی را طبق تجویز پزشک شستشو داده و پانسمان نمایید.
اگر پزشک شما قادر به تشخیص قطعی اوتیت میانی نباشد و کودک شما درد شدید گوش یا تب نداشته باشد پس از یک معاینه گوش بر روی کودک شما ممکن است از شما بخواهد یک یا دو روز صبر کنید تا ببیند که آیا گوش درد از بین می رود یا خیر. آکادمی متخصصان اطفال آمریکا دستورالعمل هایی را در سال 2013 صادر کرد که در آن پزشکان را تشویق می کند تا کودکان مبتلا به عفونت گوش را که نمی توانند به طور قطعی علت آن را تشخیص دهند از نزدیک پیگری و دنبال کنند، به خصوص کودکانی که در رنج سنی بین 6 ماه تا 2 سال قرار دارند. در صورت عدم بهبودی در طی 48 تا 72 ساعت پس از شروع علائم ، دستورالعمل ها به پزشكان توصیه می كنند كه درمان با آنتی بیوتیك را شروع كنند. بعضی اوقات درد گوش ناشی از عفونت نیست و بعضی از عفونت های گوش ممکن است بدون دریافت آنتی بیوتیک نیز بهتر شوند. استفاده از آنتی بیوتیک ها با احتیاط و با دلایل مناسب به جلوگیری از رشد باکتری هایی که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند نیز کمک می کند.
اگر پزشک شما آنتی بیوتیک تجویز کرده است ، مهم است که کودک شما دقیقاً و به طور کامل طبق تجویز پزشک آن را مصرف کند. اگرچه ممکن است در چند روز آینده کودک شما بهتر به نظر برسد، اما عفونت به طور کامل از بین نرفته است و قطع کردن زود دارو می تواند باعث بازگشت عفونت شود. مراجعه دوباره کودک به بیمارستان جهت پیگیری ، به پزشک معالج اجازه ارزیابی مجدد و بررسی اینکه آیا عفونت به طور کامل از بین رفته است یا خیر، را می دهد.
کودک شما باید بعد از مراجعه به پزشک پس از گذشت چند روز، احساس بهتری داشته باشد. اگر چند روز گذشت و کودک شما هنوز هم بیمار به نظر می رسد ، با پزشک خود تماس بگیرید. کودک شما ممکن است به آنتی بیوتیکی متفاوت نیاز داشته باشد. بعد از از بین رفتن عفونت ، ممکن است هنوز در گوش میانی مایعاتی باقی بماند، اما معمولاً طی سه تا شش هفته بعد از بین می روند.
برای جلوگیری از بازگشت عفونت و وزوز گوش ، باید عواملی که باعث بروز خطر در کودک شما می شود را محدود کنید. مانند عدم قرار گرفتن در اطراف افرادی که سیگار می کشند. با وجود این اقدامات احتیاطی ، ممکن است برخی از کودکان همچنان به عفونت گوش میانی دچار شوند، گاهی اوقات پنج یا شش بار در سال رخ میدهد. پزشک ممکن است چند ماه صبر کند تا ببیند آیا اوضاع به خودی خود بهتر می شود یا خیر. اما اگر عفونت ها از بین نروند و آنتی بیوتیک ها هم کمکی نکنند، بسیاری از پزشکان عمل جراحی را توصیه میکنند که در آن یک لوله تهویه کوچک (Ventilation Tube(VT)) را در پرده گوش کودک قرار می دهند ، تا باعث بهبود جریان هوا و جلوگیری از تجمع مایعات در گوش میانی شود. رایج ترین لوله های تهویه شش تا نه ماه در محل خود باقی می مانند و تا زمان خارج شدن نیاز به ویزیت و پیگیری دارند.
اگر با قرار گرفتن لوله تهویه همچنان از عفونت جلوگیری نشود ، ممکن است پزشک در نظر داشته باشد که آدنوئیدها را حذف کند تا از انتشار عفونت به مجرای استاش جلوگیری کند.
در حال حاضر ، بهترین راه برای پیشگیری از عفونت گوش ، کاهش عوامل خطرناک مرتبط با آنها است. در اینجا مواردی است که می توانید انجام دهید تا از خطر ابتلای فرزندتان به عفونت گوش جلوگیری کنید.
PCV13 نسبت به واکسن های قبلی یعنی PCV7 کودک شما را در برابر انواع باکتریهای ایجاد کننده از عفونت بیشتر محافظت می کند. اگر فرزند شما قبلاً واکسیناسیون با PCV7 را انجام داده است ، در مورد نحوه انتقال واکسن او به نوع PCV13 با پزشک خود م کنید. مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می کند کودکان زیر 2 سال را از ابتدای 2 ماهگی واکسینه کنید. مطالعات نشان داده است كه كودكان واكسینه شده نسبت به کودکانی كه واكسینه نشده اند ، بسیار کمتر به عفونت گوش دچار میشوند. این واکسن برای کودکان در مهدکودک به شدت توصیه می شود.
اگر شما همیشه به دنبال یافتن راهکاری برای بهبود لبخند خود بوده اید، می توان گفت که کامپوزیت ونیر گزینه بسیار مناسبی برای این منظور است.
کامپوزیت ونیر در واقع پوسته ها و شل های نازکی هستند که از آن ها به عنوان پوشش برای قسمت های جلویی دندان ها استفاده می شود تا به این ترتیب ساختار و ظاهر آن ها را بهبود ببخشد. ونیر ها تنها یکی از چندین روش متعدد مورد استفاده برای تغییر ظاهر دندان ها هستند.
در کل برای ونیر دندان ها از دو روش کلی استفاده می شود. یکی از این ها ونیرهای سرامیکی یا پورسلین بوده و گزینه دیگر نیز ونیر کامپوزیتی است. همان طور که از نام ونیر های سرامیکی مشخص است به صورت سفارشی از سرامیک های شفافی ساخته شده اند تا با ساختار دندان های شما متناسب باشد.
کامپوزیت ونیر نیز اغلب از رزین هایی ساخته می شود که رنگ شان مشابه رنگ دندان هاست. در واقع رزین همان ماده ای است که در مواردی برای اتصال دندان ها مورد استفاده قرار می گیرد. برای استفاده از هر کدام از این ونیرها معایب و مزایای متعددی ارائه شده است که بهتر است در زمان انتخاب همه جوانب را در نظر بگیرید.
نقش اصلی ونیرهای دندانی که در دندان پزشکی مورد استفاده قرار می گیرند این است که به کمک آن ها نقص های دندان را پوشش داده و به این ترتیب لبخندی یکنواخت و یک دست را به فرد ارائه داد تا علاوه بر داشتن لبخندی زیبا دندان هایی درخشان و یکدست را نیز داشته باشد.
این نقص ها می توانند شامل موارد مختلفی باشند. برای مثال دندان هایی که کج هستند یا دندان های بد شکل و دارای تراشه و همچنین دندان هایی که تغییر رنگ داشته یا مینای آن ها از بین رفته است. دندان دیگر ساختار یک دست و شفاف اولیه خود را ندارد، می توانند به عنوان نقص دندان در نظر گرفته شوند و برای آن ها از انواع کامپوزیت ونیر استفاده شود.
در خصوص کامپوزیت ونیر باید گفت که این کامپوزیت ها در واقع بخشی از دندان را می پوشانند، اما این ونیرها با روکش ها کاملاً متفاوت هستند؛ روکش هایی که ضخیم تر بوده و کل سطح دندان هم سطوح جلویی و هم عقبی را پوشش می دهند.
استفاده از این روکش ها همچنین ممکن است به پیرایش و تراش دادن های بیشتری نیاز داشته باشد، در حالی که شاید در استفاده از ونیر این مورد نیاز نباشد. در واقع باید گفت در صورتی که ساختار دندان های شما مرتب بوده و قصد شما فقط بهبود و تغییر ظاهر رنگ دندان تان باشد، کامپوزیت ونیر می توانند گزینه مناسبی برای شما باشند.
روکش ها در واقع بیشتر برای مواردی مورد استفاده قرار می گیرند که دندان ها آسیب های بیشتر و جدی تری دارند، مانند زمان هایی که دندان ها شکسته اند یا این که دندان ها به عصب کشی و کانال کشی ریشه ها نیاز داشته باشند. این ها مواردی هستند که معمولاً به عنوان راه حل بهتر برای آن ها استفاده از روکش پیشنهاد می شود.
افرادی که برای مشکلات دندان به دندان پزشک مراجعه می کنند، دندان پزشک با توجه به مشکلات آنها به انجام یک سری فعالیت های درمانی برای تغییر و اصلاح ظاهر دندان ها و لبخند شان می پردازد. دندان پزشک مربوطه با توجه به ساختار دندان ها و میزان مشکلاتی که دارند ممکن است در مواردی با توجه به نیاز و خواسته خود فرد مراجعه کننده از انواع ونیر ها استفاده کند.
انواع روکش های متفاوتی که برای بهبود و تغییر ظاهر دندان ها مورد استفاده قرار می گیرند شامل انواع روکش های کامپوزیتی مستقیم، روکش های کامپوزیتی غیر مستقیم و انواع روکش های سرامیکی یا پر سلین می شوند.
ونیرهای کامپوزیتی مستقیم یا کامپوزیت ونیر مستقیم همان طور که از نام شان مشخص است از یک سری ماده های رزینی کامپوزیتی ساخته شده اند که مستقیماً روی دندان های افراد قرار می گیرد. روند درخواست ونیرها بسیار کوتاه بوده و در کم ترین زمان و با حداقل فرایند تهاجمی ممکن ونیر ها آماده شده و روی دندان ها قرار می گیرد.
تفاوت اصلی که میان کامپوزیت ونیر مستقیم و کامپوزیت ونیر غیر مستقیم وجود دارد، تفاوت در کاربرد های آن ها است و در واقع باید گفت در نحوه و ترکیبات ساخت آن ها هیچ تفاوتی وجود ندارد. در این روش نیز دندان ها درست همان طور که برای ونیر های کامپوزیتی مستقیم آماده می شوند، آماده خواهند شد.
تفاوت اصلی در این جا نحوه آماده سازی ونیرها است، چرا که ونیرها به صورت غیر مستقیم در خارج از دهان و در مطب دندان پزشک یا لابراتوار های دندان پزشکی ساخته می شوند و سپس بعد از ساخته شدن ونیرها به صورت کامل، روی دندان ها جاسازی می شوند.
دندان پزشک ممکن است در این بازه زمانی تا آماده شدن کامپوزیت ونیر غیر مستقیم، از یک سری ونیرهای موقت استفاده کرده و آن ها را در اختیار مراجعه کننده قرار دهد. در جلسه بعدی کامپوزیت ونیر های آماده شده به صورت غیر مستقیم با لایه ای از چسب روی دندان های فرد قرار می گیرند.
این ونیرها مزیتی که دارند این است که می توانند در برابر ساییدگی ها مقاومت بیش تری داشته باشند. همچنین ونیرهای کامپوزیتی غیر مستقیم نسبت به انواع مستقیم آن ها نسبت به شکستگی ها مقاومت بسیار بیشتری دارد. اما موضوعی که مطرح است هزینه و قیمت بالاتر این ونیرها نسبت به انواع مستقیم است.
اوزون گازی است که از سه اتم اکسیژن تشکیل شده و برای درمان های متفاوت پزشکی از آن استفاده می شود. اوزون تراپی روشی ایمن، موثر، غیر تهاجمی، بدون عوارض جانبی، مقرون به صرف و قابل تکرار برای درمان دردها و مشکلات زانو است. اوزون التهاب زانو را کاهش داده و ترمیم بافت ها را تحریک می نماید. اوزون تراپی نسبت به جراحی های تهاجمی بسیار ایمن تر بوده و نتایج دائمی به همراه دارد.
با استفاده از تزریق اوزون شما آناتومی بدن خود را تغییر نمی دهید. این کار به منظور بهبود وضعیت، حفظ آناتومی طبیعی، درمان آسیب دیدگی و جلوگیری از آسیب بیشتر انجام می شود.
جراحی تهاجمی است و تمام جراحی ها باعث آسیب فیزیکی و التهاب حاد می شوند. ما می توانیم جراحی را به عنوان یک آسیب عمدی در نظر بگیریم. همه جراحی ها تهاجمی هستند و باعث بر هم خوردن آناتومی بدن می شوند.
برای مثال اگر آرتروسکوپی زانو را به عنوان روش جراحی بکار ببریم. به جز مواردی که آرتروسکوپی کاملا تشخیصی است، اختلالاتی در آناتومی بدن ایجاد می شود. این مداخلات کاملا به شرایط بیمار بستگی دارد، اما ممکن است خراشیدگی سطح استخوان، حذف جزئی تاندون، تعویض رباط ، بخیه رباط یا تاندون در طی آرتروسکوپی ایجاد شود. طی عمل جراحی مداخلاتی در آناتومی مفصل زانو ایجاد شده و این مداخلات بخش طبیعی از ماهیت روش جراحی هستند. جراح در تلاش برای کمک به بهبود وضعیت بیمار است اما ناچارا آناتومی مفصل را تغییر می دهد. تحقیقات پزشکی نشان داده اند که بهتر است آناتومی فعلی را حفظ نمود. هنگامی که آناتومی را تغییر دهید، نمی توانید به عقب برگردید. اوزون تراپی زانو و تزریق اوزن رویکردی متفاوت دارد و باعث ایجاد هیچ گونه آسیب فیزیکی به آناتومی زانوی شما نمی شود. اوزون تراپی را می توان بدون هیچ گونه عارضه جانبی تکرار کرد.
در ادامه وضعیت زانو را بعد از آرتروسکوپی بررسی می نماییم. اگر مجددا به زانوی خود صدمه زدید یا یا اگر روش تهاجمی تنها توانسته 50٪ یا 60٪ بهبود را برای شما ایجاد کند و به دنبال نتایج بهتر هستید و یا این روش برای شما بی نتیجه بوده ( هیچ درمان شناخته شده ای به صورت 100% موثر نیست)، شما در آناتومی زانوی خود تغییراتی ایجاد کردید که نمی توانید به حالت قبل بازگردانید.
در اوزون تراپی، بیایید سناریویی را بررسی کنیم که درمان موثر نبوده است. ممکن است شما بهبود را احساس نکنید، اما وضعیت شما بدتر هم نشده است. در آناتومی شما هیچ تغییری ایجاد نشده و شما هنوز هم می توانید درمان جراحی را مد نظر قرار دهید. و اگر اوزون تراپی زانو توانسته تا 50 درصد از علائم را بهبود بخشد، و بیمار مشتاق است تا درمان کامل شود، به راحتی می توان درمان را تکرار کرد. هیچ دوره نقاحتی برای این تکرار درمان وجود ندارد. در واقع اثرات مثبت درمان ها جمع می شوند.
علاوه بر این اوزون تراپی به جلوگیری از آسیب بیشتر کمک می کند. این یک نکته بسیار مهم است. اوزون به دلیل اکسیژن اضافه ی خود توانایی مقابه با فشار های اکسیداتیو را دارد. فشارهای اکسیداتیو اصلی ترین فشاری است که بدن انسان در معرض آن قرار می گیرد. بنابراین اوزون با داشتن توانایی فوق العاده برای مقابله با فشار اکسیداتیو نه تنها به بهبود مفصل کمک می کند، بلکه کمک می کند تا با شکستگی مفصلی با آسیب های جدید مقابله کنیم. مفصل ها همیشه در معرض تروما قرار دارند. ممکن است این آسیب ها کوچک باشند که به لحاظ بالینی ناچیز است و در آن زمان هیچ تاثیری بر زندگی شما ندارد، اما در طول سالی که این آسیب های کوچک شروع به جمع شدن می کنند و در نهایت دچار یک مشکل واقعی می شوید. این موضوع مربوط به هر مفصلی است و نه فقط زانو.
باید به این نکته توجه داشت که اوزون درمانی در آرتروزهای خفیف تا متوسط موثر است. آرتروزهای شدید ممکن است تاثیر درمانی چندانی از اوزون نبینند و درمان انتخابی آن ها شاید جراحی تعویض مفصل باشد. البته باید این نکته را مد نظر داشت که خط اول درمان آرتروز، اصلاح سبک زندگی است، یعنی اگر اضافه وزن داشته باشیم یا بخواهیم کارهای سنگین فیزیکی انجام دهیم یا الگوی زندگی ما به هر شکلی مناسب نباشد، همگی این موارد باعث می شود که روند درمان مطلوب نباشد. بنابراین با هر روشی یا هر تزریقی نتیجه مطلوب را نخواهیم گرفت. بنابراین اگر ورزش های تقویتی عضلات اطراف مفاصل به درستی انجام نشود یا سبک زندگی اصلاح نشود نتیجه مطلوب حاصل نخواهد شد. بیمارانی که در مرحله خفیف تا متوسط آرتروز هستند و تحت این درمان قرار می گیرند نتایج نسبتاً خوب و دراز مدتی را می گیرند.
شکل درمان به این صورت است که بعد از معاینه و انجام رادیولوژی و تعیین اینکه بیمار، برای تزریق مناسب است(؟)، جلسات تزریق هفته ای یکبار به مدت 5 جلسه برای بیمار انجام می شود. تزریق بسیار آسان است و عوارضی ندارد. در واقع یکی از مزیت های گاز اوزون این است که عوارضی مانند عفونت یا سایر عوارض در آن مشاهده نشده است. تزریق به راحتی در مطب انجام می گیرد و بیمار بلافاصله پس از تزریق می تواند به خانه بازگردد، تنها اینکه بیمار پس از تزریق باید چند روزی از کارهای فیزیکی سنگین اجتناب کند. از دیگر مزیت های گاز اوزون این است که ظرف مدت چند روز پس از تزریق، علائم بهبود را نشان می دهد.
این درمان جز درمان های نوین هست و در اروپا بسیار متداول است. البته استفاده بسیار گسترده تر مانند تزریق داخل دیسک یا درمان های سیستمیک را نیز دارد اما در این ویدئو بیشتر بر روی تزریق گاز اوزون داخل مفصل برای درمان آرتروز متمرکز شده ایم.
همانطور که می دانید طب سوزنی در بسیاری از بیماری ها، راه حل های مناسبی ارائه می دهد. بنابراین برای بسیاری از مسائل که غیر قابل درمان به نظر می آیند، راه حل های حیرت انگیزی را پیشنهاد می کند.
این علم مبتنی بر مسیرهای انرژی است. برای درک بهتر این مطلب باید به بررسی این مسیرها بپردازیم.
بر اساس این طب، اگر در این مسیرها انسداد ایجاد شود یا در مسیر نقاط، ضعف دیده شود، بدن به آنها پاسخ می دهد. در نتیجه می توان گفت که فرد دچار بیماری شده است.
طب سوزنی چینی (TCM) یک راه حل کامل و مطمئن را پیشنهاد می کند. یکی از دلایل موفقیت آن، در نظر گرفتن علائم داخلی بدن علاوه بر فاکتورهای بیرونی از جمله پوست است. هدف از درمان اگزما، بهبود آن از هر دو نظر است.
بر اساس طب سوزنی، هرگاه مشکلی در پوست خود مشاهده کردید، می توانید به عدم تعادل ریه خود پی ببرید. در این تئوری، پوست را می توان به عنوان ریه سوم بدن پذیرفت. در واقع وجه اشتراک نقش ریه و پوست را می توان در عملکرد مشابه آنها در محافظت بدن در برابر عفونت دانست.
بر اساس TCM ریه ها می توانند در کنترل مواردی مانند عرق کردن، باز و بسته شدن منافذ و تنفس پوست موثر باشند. پس اینگونه می توان نتیجه گرفت که ریه ها نقش مهمی را برعهده دارند و باید بیش از پیش به این عضو حیاتی بدنتان توجه کنید.
ریه ها وظیفه انتقال آب در بدن را دارند که آب را در دو جهت به بدن منتقل می کنند که هدف از انتقال آب به قسمت پایین بدن که کلیه ها هستند، انجام عمل دفع یا ذخیره است. همچنین هدف از انتقال آب به قسمت بالای بدن حفظ رطوبت و نرمی پوست است.
بنابراین ریه ها تاثیر مستقیم بر کیفیت پوست دارند. بر اساس طب سوزنی، عدم تعادل در ریه ها می تواند باعث بروز عوارضی نظیر پایین آمدن کیفیت پوست، خشک شدن پوست و اگزما شود. دلایل مختلفی برای عدم تعادل ریه ها وجود دارد که می توان با استفاده از الگوهایی به تشخیص آنها پرداخت. یکی از این الگوها "هشت پارامتر"است که بر اساس بهترین برنامه درمانی تصمیم می گیرد.
هشت پارامتر چهار جفت از الگوهای متضاد است که امکان دارد یک بیماری از آن پیروی کند. این جفت ها عبارتند از:
بر اساس طب سوزنی، سلامتی
وقتی حاصل می شود که تعادل بین این پارامترها برقرار باشد. طبیعتاً وقتی بین این
عوامل عدم تعادل مشاهده شود، می توان نتیجه گرفت که مشکلی در سلامتی فرد وجود
دارد.
از آنجا که خارش و التهاب جزء علائم اصلی بیماری اگزما است، می توان این موضوع را مربوط به عنصر گرما در ریه ها دانست. گرمای کامل یک گرمای بیش از حد در بدن است و برای درمان این مسئله باید حرارت را به درجه پایین تری آورد.
گرمای خالی کمی پیچیده تر است، این نوع از گرما در واقع نشان دهنده کمبود در یین و سیستم خنک کننده بدن است. در این حالت اگر چه گرمای اضافی در بدن وجود ندارد، اما یین کافی برای کنترل گرمای طبیعی نیز وجود ندارد. این مسئله موجب بروز گرما زدگی و تولید بیش از حد گرما می شود. بنابراین در شرایط گرمای خالی، برای بازگشت تعادل به بدن، بایستی هم گرما خنک شود و هم یین تغذیه شود.
بنابراین تشخیص اینکه اگزمای شما بر اثر گرمای پر یا خالی ایجاد شده است، در روند بهبود شما بسیار مهم و کاربردی است. وقتی شما اولین مشاوره خود را در زمینه طب سوزنی انجام می دهید، مواردی مانند علائم فعلی، سبک زندگی، تاریخچه پزشکی، رژیم غذایی، نبض و زبان مورد بررسی قرار می گیرد.
درباره این سایت